Mała dziewczynka w ciszy maluje, jest pogrążona w pracy, nie zwraca uwagi na to co dzieje się dookoła. Sięga po kolejne kredki, przygląda się całości,oczyma wyobraźni widzi już zaplanowane elementy: tu będzie słoneczko, tu kwiatek, dwa drzewa. W pewnym momencie zrywa się i z krzykiem zaczyna miąć i targać na drobne kawałki obrazek. - "Nie umiem malować!" - woła wzburzona, "Nie będę więcej malować!". Mama biegnie, przytula, zapewnia, że podoba jej się rysunek, że to nic nie szkodzi, że drzewo wyszło nie takie, że nierówna linia. Mama mówi, że teraz nawet jest ciekawiej, że nie ma całkiem równych drzew i że malutka umie pięknie rysować. Okazuje się jednak, że ani argumenty, ani przytulenie ani pocieszenia nie mogą uspokoić małej artystki.

Akceptacja porażki nigdy nie jest rzeczą łatwą, kiedy nasze plany się nie udają trudno mimo wszystko pozostać optymistą i wytrwale podejmować kolejne próbować. Jednak możemy pomóc dzieciom uczyć się wytrwałości i optymizmu poprzez zabawę. Oto kilka propozycji:

1. Gadający kapelusz (wiek: od 5lat)

Wybierzcie kapelusz, na którym umieścicie napis "Gadający kapelusz". Kiedy ktoś ubiera go na głowę, kapelusz wypowiada myśli, które nurtują daną osobę. Trzeba najpierw zaprezentować dziecku, jak działa zabawa. Kiedy coś was nurtuje ubierzcie kapelusz i mówcie o czym myślicie, w taki sposób aby dodać sobie otuchy, np. - "Mam dzisiaj ważne spotkanie, ale dam sobie radę. Jestem dobra w negocjacjach, na pewno dobrze mi pójdzie". Kiedy dziecko zmaga się z jakimś problemem zachęcamy je do włożenia kapelusz i mówienia na głos, także o swoich obawach ale i o nadziei na pozytywne rozwiązanie. Dziecko uczy się pozytywnego myślenia poprzez werbalizowanie swoich myśli.

2. Obrazki, które mówią (wiek od 4lat)

Zabawa polega na rysowaniu swoich myśli, w ten sposób problem zostaje "oswojony" przestaje gnębić, może też zostać potraktowany humorystycznie. Obrazki traktujemy jako sposób komunikacji, dziecko ma w ten sposób przekazać swoje myśli w określonej sytuacji.

3. Wizualizacja celu (od 4 lat)

Technika wizualizacji własnych celów pozwala skupić się na zadaniu, które mamy do wykonania. Próbujemy wyobrazić sobie sukces, siebie w sytuacji osiągnięcia wymarzonego celu. Warto zobaczyć to oczyma wyobraźni z detalami, tak aby było to dla dziecka przekonujące, realne, aby mogło w to uwierzyć. np. widzę jak jedziesz na rowerze, równo pedałujesz, omijasz kałuże, masz swoją ulubioną fioletową kurteczkę. To my wymyślamy dla dziecka taką historyjkę, a ono zamyka oczy i próbuje sobie to wszystko wyobrazić. Następnie zapytaj o pewne szczegóły i niech dziecko samo dopowiada dalszy ciąg historyjki i uzupełnia ją. Później dziecko może spróbować samodzielnie opowiedzieć taką historyjkę. Ważne aby skupić się na jednym celu, jak nauka jeżdżenia na rowerze i skoncentrować na tym jednym sukcesie.

4. Osobista księga osiągnięć (od 5 lat)

Można z kartonu zrobić taką książkę, w której będziecie ilustrować kolejne osiągnięcia dziecka, przy każdej ilustracji dopiszcie datę. W ten sposób maluch będzie mógł przejrzeć swoje dokonania, zobaczyć ile już udało mu się osiągnąć. Można zamieścić zdjęcia, opisy, rysunki. Wszystko to ma uświadomić dziecku jak jego wysiłek przynosi rezultaty. W księdze mogą się znaleźć takie dokonania jak nauka liczenia do dwudziestu, samodzielne ubranie kurteczki czy narysowanie kotka. Ważne aby książkę uzupełniać regularnie i by była pod ręką, aby można ją swobodnie przeglądać.

5. Pusta czy pełna szklanka? (od 4 lat)

Już czterolatkowi można pokazać, że ta sama do połowy wypełniona płynem szklanka może być do połowy pełna lub pusta. Można dziecko zapytać jak ono postrzega tę kwestię. Można mu przy okazji wytłumaczyć czym jest optymizm a czym pesymizm.

6. Okulary optymisty (wiek od 4 lat)

Jedne z okularów przeciwsłonecznych nazywamy okularami optymisty. Kiedy dziecku zdarzy się jakieś niepowodzenie zachęcamy aby ubrało okulary, które pozwolą zobaczyć sytuację w nowy, weselszy sposób. Zachęcamy dziecko aby opowiedziało nam co widzi przez te okulary. Jeśli nie będzie chciało, możemy sami naświetlić odpowiednio całą sytuacją i opowiedzieć ją w taki sposób aby rozbawić dziecko. Możemy sami ubrać te okulary i pokazać dziecku jak potrafimy zmienić sposób patrzenia na swoje własne kłopoty i niemiłe sytuacje.

Na podstawie książki Denise Chapman Weston, Mark S. Weston " Co dzień mądrzejsze"

Olga