Objawy depresji poporodowej można podzielić na somatyczne (bezsenność, zaburzenia łaknienia, zmęczenie, bóle brzucha, migreny), emocjonalne (smutek, utrata radości z życia, lęki), poznawcze (poczucie beznadziei, pesymizm w odniesieniu do obecnej sytuacji i przyszłości) oraz objawy motywacyjne (brak sensu życia, apatia, niezdecydowanie).

Zaburzenia snu

Częstym objawem depresji jest bezsenność (mniej niż 4 godz. snu na dobę, najczęściej budzenie się nad ranem ok 4 godziny, brak możliwości ponownego zaśnięcia, w nocy częste wybudzenia); lub nadmierna senność. Bezsenność dotyka ok 96% chorych na depresję i ma poważne konsekwencje: powoduje uczucie wycieńczenia od momentu wstania przez cały dzień. Osłabienie spowodowane brakiem snu może prowadzić do trudności z oddychaniem, a także powodować uczucie "zastygania twarzy w żelazną maskę". Obniżony nastrój, poczucie bezsilności, uderzenia gorąca, duszności, mdłości - wszystkie te objawy związane są z wycieńczeniem organizmu wywołanym permanentnym brakiem snu. Dolegliwości te są szczególnie wzmożone w pierwszej połowie dnia. Wraz ze zbliżaniem się wieczoru nastrój ulega poprawie, a temperatura ciała podnosi się. Osoby chore na depresję mają wieczorem stan podgorączkowy. Bezsenność powoduje występowanie lęku przed nocą, kojarzoną jako czas zmagania i walki o sen, czas ciągłych wybudzeń. Z czasem lęk przed niezaśnięciem może stać się dominującym uczuciem, towarzyszącym przez cały dzień. Może przybierać formę lęku panicznego nad którym nie sposób zapanować.

Zaburzenia łaknienia

Zaburzenia łaknienia, nadmierny apetyt lub jego brak. Oba warianty mogą być niebezpieczne podczas ciąży. Przy objadaniu się można nabawić się cukrzycy ciążowej lub problemów z krążeniem, związanych z przyrostem masy ciała. Natomiast niedożywienie może powodować niską masę urodzeniową dziecka, anemię oraz niedobór witamin i mikroelementów u matki

Objawy emocjonalne depresji poporodowej

Kolejne objawy to obniżony nastrój, melancholia, brak odczuwania pozytywnych emocji. Charakterystycznym dla depresji jest myślenie o braku możliwości zmiany złej sytuacji, brak nadziei na poprawę w przyszłości, silne poczucie winy i bycia "tylko ciężarem" dla bliskich. Nastrój smutku i przygnębienia u młodej mamy wiąże się ze znużeniem całodobową opieką nad dzieckiem, która nie daje jej satysfakcji ani radości. Często bez wyraźnego powodu chce się chorej kobiecie płakać, łzy jednak nie przynoszą ukojenia. Warto zwrócić także uwagę na silne lęki: o dziecko, o przyszłość, o zdrowie. Mogą się one przerodzić w lęki paniczne, napady lękowe połączone z uczuciem paraliżu ciała, przyspieszonym biciem serca, uderzeniami gorąca lub zimnymi dreszczami, występowaniem zimnego potu na karku.

W ostrych przypadkach obserwuje się wrażliwość na światło, chory przebywa w zaciemnionym pokoju, odczuwa brak siły by wstać rano z łóżka - chory może przestać wstawać w ogóle i nawet tygodniami pozostawać w łóżku. Młoda mama nawet w ciężkiej depresji ma silne poczucie obowiązku i nie pozwala sobie na porzucenie domowych zajęć, chyba, że dzieci mają zapewnioną opiekę.