Modlitwa jezusowa polega na wielokrotnym  powtarzaniu (najczęściej w myślach) formuły modlitwy (najczęściej fraza z Pisma Świętego).

Modlitwa powstała w czasach Ojców Pustyni (IV w.), którzy  uczyli się fragmentów Nowego Testamentu czy Psalmów poprzez wielokrotne powtarzanie. Klasyczna forma modlitwy brzmi: "Synu Boży, zmiłuj się nade mną grzesznikiem” lub „Panie Jezu Chryste, zmiłuj się nade mną”. Są to formuły oparte na słowa celnika: "O Boże miej litość dla mnie grzesznika" (Łk 18, 13)i żebraka spod Jerycha: "Jezusie Synu Dawida, ulituj się nade mną" (Mk 10, 47).

Niektórzy używają innych formuł np. "Marana tha" ("Przyjdź Panie nasz) podzielone na 4 sylaby ( dwie dla wdechu i dwie dla wydechu). Modlitwę jezusową często łączy się bowiem z oddechem, co pomaga w wyciszeniu się i medytacji. Każdy może używać własnej formuły, lub kilku w zależności od aktualnej potrzeby. Ja czasem używam zdania "Ojcze, niech przyjdzie Twoje królestwo" (Łk 11,2).

Modlitwę można powtarzać w myślach podczas pracy fizycznej (a tej podczas opieki na dziećmi i zajęć domowych nie brakuje...) lub podczas chwil ciszy i skupienia. Myślę, że klasyczna formuła Ojców pustyni jest bardzo dobra, nie należy jej jednak rozumieć poprzez pryzmat poczucia winy za grzech, przekroczenie prawa (bożego, kościelnego). Wyraża raczej zagubienie człowieka w (wszech)świecie, tęsknotę za czymś większym.


Modlitwa jezusowa to modlitwa obecności, jest pomocna, gdy nie znajdujemy żadnych słów, które chcielibyśmy powiedzieć Bogu. Jest modlitwą tęsknoty, modlitwą pustki, modlitwą bycia...

Marta

Więcej informacji:

O modlitwie jezusowej:
Strona o modlitwie jezusowej